กฎหมายลิขสิทธิ์ : แนวทางการร่างข้อกำหนดการใช้งานซอฟต์แวร์ (EULA) ตอนที่ 2
ตามที่บทความที่แล้วค้างไว้เรื่องแนวทางการร่างข้อกำหนดการใช้งานซอฟต์แวร์ (EULA) ที่ได้นำ EULA ของ Windows 10 มาเป็นตัวอย่างประกอบการอธิบาย สัปดาห์นี้ก็จะมาเข้าสู่เรื่องสิทธิในการใช้งานที่พึงกำหนดสำหรับการให้ใช้งานซอฟต์แวร์ทั่วไปครับ การติดตั้งและสิทธิในการใช้ ผู้ใช้นั้นได้รับสิทธิในการใช้ (licensed) มิใช่กรรมสิทธิ์ โดยภายใต้ข้อกำหนดนี้ เราได้ให้สิทธิคุณในการติดตั้งและใช้งานซอฟต์แวร์จำนวนหนึ่งชุดบนอุปกรณ์ของคุณ เพื่อใช้งานโดยบุคคลใดคนหนึ่งในเวลาใด ๆ ตราบเท่าที่คุณได้ปฏิบัติตามข้อปฏิบัติใด ๆ ในข้อกำหนดฉบับนี้ การได้รับการอัพเดทหรืออัพเกรดจากซอฟต์แวร์ที่มิใช่ซอฟต์แวร์ที่ได้รับอนุญาตด้วยซอฟต์แวร์ที่ได้รับจากไมโครซอฟท์ หรือแหล่งที่ได้รับอนุญาตอื่นมิได้ทำให้ซอฟต์แวร์ต้นฉบับของคุณหรือฉบับอัพเดทหรืออัพเกรดของคุณนั้นกลายเป็นฉบับที่ได้รับอนุญาต และในกรณีเช่นว่านั้น คุณไม่ได้รับสิทธิในการใช้ซอฟต์แวร์นี้ ข้อความสำคัญที่จำเป็นต้องมีนั้นคือผู้ใช้งานนั้นมีสิทธิเหนือซอฟต์แวร์นั้นอย่างไร ซึ่งโดยทั่วไปนั้นจะกำหนดว่าผู้ใช้มีสิทธิในการใช้ (Licensing) มิใช่การได้กรรมสิทธิ์ หรือสิทธิในความเป็นเจ้าของ (Ownership) เนื่องจากในการจัดจำหน่ายซอฟต์แวร์นั้น ผู้พัฒนายังคงความเป็นเจ้าของหรือมีลิขสิทธิ์เหนือ Source code และผู้ให้ใช้สิทธิ (Licensor) ยังอาจกำหนดข้อกำหนดเพิ่มเติมได้อีกว่าผู้ใช้งานไม่สามารถใช้งานในรูปแบบอื่นนอกจากที่กำหนดไว้ ตามตัวอย่างดังต่อไปนี้ครับ ไมโครซอฟท์ขอสงวนสิทธิ์ใด ๆ (รวมถึงสิทธิในทรัพย์สินทางปัญญา) ที่มิได้อนุญาตให้แก่ผู้ใช้งานอย่างชัดแจ้งในข้อกำหนดนี้ โดยการอนุญาตใช้งานนี้มิได้อนุญาตให้คุณดำเนินการใด ๆ ดังต่อไปนี้ (ก) ใช้หรือจำลองฟีเจอร์ของซอฟท์แวร์แยกต่างหากจากซอฟท์แวร์ (ข) เผยแพร่ ทำสำเนา (นอกเหนือไปจากการทำสำเนาเพื่อสำรองข้อมูลที่ได้รับอนุญาต) ให้ยืม หรือให้เช่าซอฟท์แวร์ (ค) โอนสิทธิในซอฟท์แวร์ […]